Һәгигәтән, онларын (пејғәмбәрләрин) һекајәтиндә ағыл саһибләри үчүн ибрәт вардыр. [Гуран] ујдурма бир сөз дејил, әксинә, өзүндән әввәлкиләри (Илаһи китаблары) тәсдиг едән, һәр шеји мүфәссәл изаһ едән, иман ҝәтирән бир гөвм үчүн һидајәт (доғру јолу ҝөстәрән рәһбәр) вә мәрһәмәтдир. (Јусуф/111)
