Әһли-Бејт (ә) Хәбәр Аҝентлији

мәнбә : Дејерлер “Тебјан”-а истинадла
cümə axşamı

25 fevral 2016

03:01:10
736952

Шәри вә Етигади Суала Ҹаваб

Мәсҹид сөзү илк дәфә һарада ишләнмишдир?

Меһраб сөзүнүн мәнасы мүбаризә јери демәкдир. Она ҝөрә дә о инсан ки, бир имам-ҹамаат кими меһраба дахил олмаг истәјир, ҝәрәк илк нөвбәдә батининдә олан дүшмәнләрлә: әхлаги рәзилликләр вә чиркин фикирләрлә мүбаризә етмәјә башласын.

Әһли Бејт (әлејһимус сәлам) -АБНА- Хәбәр Аҝентлији- “Мәсҹид кәлмәси бир нечә әср әввәл, нүбуввәт ҝүнәши доғмаздан өнҹә Кәһф сәһабәләри илә ҝөрүшмәјә мүвәффәг олан мөминләрин дилиндә ишләнмишдир.

Кәһф сәһабәләри 309 ил јухуја ҝетмишдиләр вә онларын нүмајәндәсинин базарда танынмамасы үчүн Аллаһын ирадәси илә бу һадисә баш вермишди. Мөмин инсанлар үчүн мәад мәсәләси јәгинлијә чатмышды. Бу мәсәлә өлүләрин дирилмәсинә аид мөһкәм дәлил иди. Чүнки өлүм јухунун гардашыдыр.

Кәһф сәһабәләри узун јухудан ајыландан сонра дејирләр ки, биз бир даһа инсанларын арасына гајытмаг истәмирик. Онлар јенә дә дәрин јухуја ҝедиб, дүнјаларыны дәјиширләр.

Бу һадисә Һәзрәт Пејғәмбәрин (с) бесәтиндән тәхминән 500 ил әввәл баш вермишдир. Мәсҹид кәлмәси дә Кәһф сәһабәләрини зијарәт етмәјә ҝәлән мөминләрин дилиндә сәсләнмишдир. Килсәнин белә ады чәкилмәмишдир, чүнки о заманлар килсәдән хәбәр јох иди, сонрадан ихтира олмушдур.

Ҝөрүшә ҝәлән мөминләр дејирдиләр: «لنتخِذنَّ علیهم مسجدا" Јәни, анд ичирдиләр ки, ҝәрәк бу бир нечә нәфәр үчүн мәсҹид тикәк. Анҹаг бу мәсҹидин һарада тикиләҹәји мәлум дејилдир, мағарадамы, јохса гәбирләрин үзәриндәми?

Әҝәр гәбирләрин вә ја ҹәназәләрин үзәриндә мәсҹидин тикилмәси һарам олсајды, аләмләрин Пәрвәрдиҝары о дөврүн мөминләрини мәсҹид вә ибадәтҝаһ тикән кими јада салмазды.

Һәзрәт Әли (ә) “Нәһҹул-бәлағә”дә бәјан едир ки, дүнја о јердир ки, биз орада јашајырыг. Гуранын бујурдуғу кими, сәма бизим үчүн таван, јер исә халчадыр. Мәсҹид исә احباء اللهадланыр.

Һәлә ушаглыг чағымыздан бизә дејирдиләр ки, мәсҹидин халча вә диварыны нәҹис етмәк вә чиркләндирмәк һарамдыр. Мөтәбәр һәдис китабларында инсанлары мәсҹид тикмәјә һәвәсләндирмәк үчүн дејилир ки, һәтта тојуг һини бојда мәсҹид тикилсә, савабы вардыр. Бу ҹүр һәдисләр мәсҹид тикмәјин әһәмијјәтиндән вә дәјәриндән бәһс едир.

Меһраб сөзүнүн мәнасы мүбаризә јери демәкдир. Она ҝөрә дә о инсан ки, бир имам-ҹамаат кими меһраба дахил олмаг истәјир, ҝәрәк илк нөвбәдә батининдә олан дүшмәнләрлә: әхлаги рәзилликләр вә чиркин фикирләрлә мүбаризә етмәјә башласын.

О имам-ҹамаат ки, өзү илә мүбаризә апарар, алчаглыглардан вә әхлаги рәзилликләрдән узагдыр, кәрамәтли вә ҹазибәли инсандыр ки, Һәзрәт Пејғәмбәрин (с) вәкили ола биләр. Инсанларын әлини Имамларын (ә) әлинә гоја биләр”.

Устад Әнсариан

 

Диггәт: Хәбәрдән истифадә етдикдә мәнбәјә истинад лазымдыр