Әһли Бејт (әлејһимус сәлам) -АБНА- Хәбәр Аҝентлији- Бурејр ибн Әбдүррәһман Әнсари Һәзрәт Әли ибни Әбиталибин (ә) тәрәфдашларындан олмушдур ки, Куфә мәсҹидинин танынмыш гариләриндәндир. О, һәр иша намазынын дәстәмазы илә сүбһ намазыны гылар вә сонра да Гуран хәтм едәрди. О заманында ән абид инсанлардан һесаб едилирди. Имам Сәҹҹад (ә) она етимад едирди. Бурејр һәдис әһли иди.
О заман ки, Имам Һүсејнин (ә) Мәдинәдән Мәккәјә ҝәләҹәји хәбәри јајылыр, Бурејр Мәккәјә тәрәф һәрәкәт едир. О, Имамын (ә) ордусуна гошулур вә шәһид олана гәдәр Һәзрәтлә (ә) бир јердә олур.
Мәһәррәм ајынын 2-дә Имамын (ә) ордусу Кәрбәлаја дахил олур. Орада хүтбә охујур вә һәр бир әнсары онунла јенидән бејәт едир. Бурејр Зуһејрдән сонра ајаға галхыб деди: “Еј Рәсулаллаһын оғлу! Аллаһ Тәала мүбарәк варлығынла бизә миннәт гојмушдур. Сизин бајрағынызын алтында вурушуруг. Сизин јолунузда бәдәнимиз тикә-тикә олсун. Гијамәт ҝүнү сизин ҹәддиниз бизим шәфиһимиз олар”.
Әһли-бејт (ә) үчүн ән чәтин ҝеҹә - Ашура ҝеҹәси иди. Анҹаг Бурејрин һалы бир башга иди вә о, Әбдүррәһманла зарафат едирди. Әбдүррәһман да буна ҝөрә ирад тутмушду. Бурејр исә белә ҹаваб вермишди: “Еј гардаш! Мәним гәбиләм билир ки, о заман ки, ҹаван идим, зарафатҹыл дејилдим, о ки, галды инди гоҹа јашымда. Анҹаг мән тезликлә говушаҹағым шејә чатмышам. Аллаһа анд олсун ки, бизимлә һурулејн арасындакы фасилә бу гәбиләјә гылынҹла һүҹум етмәк гәдәрдир. Неҹә дә истәјирәм ки, бу заман инди олсун”.
Ашура ҝүнү Имам Һүсејн (ә) она дүшмәнә хитаб етмәк иҹазәси верир. О, Өмәр ибни Сәдин (лән) ордусуна јахынлашан заман сөзүнү белә башлады: “Еј инсанлар! Аллаһ Тәала Муһәммәди (с) мүждәверән, горхудан вә Аллаһ Тәлаја дәвәт едән вә бизим арамызда ајдын чыраг гәрар вермишдир. Бу Фәрат чајы һәтта бүтүн һејванлара мүбаһдыр. Бәс нијә Пејғәмбәр (с) гызынын өвладына гадаған етмисиниз? Мәҝәр Муһәммәд (с) рисаләтинин музду будур?”. Өмәр (лән) деди: “Еј Бурејр, чох данышырсан. Аллаһа анд олсун ки, Һүсејн (ә) ҝәрәк сусуз олсун, неҹә ки, ондан әввәлкиләр дә сусуз идиләр”. Бурејр деди: “Мәҝәр гәбул етмирсиниз ки, Һүсејн (ә) ҝәлдији јолдан ҝери гајытсын? Вај олсун ки, сизә, Куфә әһли! Мәктуб јаздыныз, әһд алдыныз вә Аллаһы шаһид тутдунуз, унутмусунуз? Пејғәмбәрин (с) Әһли-бејтини (ә) Ибн Зијада тәслим етмәк истәјирсиниз? Пејғәмбәрдән (с) сонра онун өвлады илә неҹә дә пис рәфтар едирсиниз! Сизә нә олубдур? Аллаһ Гијамәт ҝүнү сизи сираб етмәсин, сиз пис үммәтсиниз. Аллаһым, мән бу гәбиләнин рәфтарындан безарам. Сән өзүн онларын арасына охлар ат ки, Сәнинлә гәзәбләндијин һалда ҝөрүшсүнләр”.
Ону охладылар вә о, хејмәләрә тәрәф гајытды.
Ашура ҝүнү Језид ибни Мәгәл фәрјад чәкир: “Еј Бурејр! Аллаһын сәнинлә рәфтарыны неҹә ҝөрүрсән?”. О, ҹаваб верди: “Аллаһдан өзүмә гаршы јахшылыг вә сәнә гаршы писликдән башга бир шеј ҝөрмәдим. Језид деди: “Бундан да артыг јаланчы олмаз. Јадындадыр ки, бир јердә оланда дејирдин ки, Мүавијә јолуну азыб вә Имам Әли (ә) һидајәтдир”. Бурејр дејир: “Бәли, беләдир вә мән буна шәһадәт верирәм”. Језид дејир: “Мән дә шәһадәт верирәм ки, сән јолуну азмысан”.
Бурејр ону мүбаһилә етмәјә дәвәт едир. Һәр икиси дә әлини ҝөјә галдырды. Аллаһдан истәдиләр ки, Өзү јаланчыны рүсвај етсин. Сонра вурушмаға башладылар. Бурејр онун башына зәрбә вурур вә Језидин башы јарылыр. Гылынҹыны елә зәрбә илә вурмушду ки, башында илишиб галмышды вә Бурејр чалышырды ки, гылынҹыны дартыб чыхартсын. Бу заман Рәзи ибни Мәнгәз она һүҹум етди. Бурејр ону јерә јыхыб синәсиндә әјләшди. Рәзи өз достларыны јардыма чағырды. Кәәб ибни Ҹабир архадан Бурејрә һүҹум етди вә низәсини онун белиндән сохду. Бу заман Бурејр Рәзинин синәсинә јыхылды. Кәәб гылынҹы илә Имам Һүсејнин (ә) вәфадар достуна зәрбә вурду вә ону шәһид етди.
Диггәт: Хәбәрдән истифадә етдикдә мәнбәјә истинад лазымдыр