Әһли-Бејт (әлејһимус сәлам) – Бејнәлхалг Хәбәр Аҝентлији- АБНА:
1) Һәдисләрин бириндә Имам Садиг (ә) бујурур ки, һәр ким шабан ајынын ахырынҹы үч ҝүнүнү оруҹ тутса вә оруҹуну мүбарәк рамазан ајына бирләшдирсә, Мүтәал Аллаһ она ардыҹыл ики ајын оруҹунун савабыны јазар.(1)
2) Әба Сәлт Һәрәви дејир: “Шабан ајынын ахырынҹы ҹүмә ҝүнү Имам Рзанын (ә) јанына ҝетдим. О һәзрәт бујурду: “Еј Әба Сәлт, шабан ајынын бөјүк һиссәси кечиб вә бу ҝүн ајын ахырынҹы ҹүмәсидир. Елә исә, өтән сәһләнкарлыгларын әвәзини ајын галан һиссәсиндә өдә вә сәнә фајдалы олан ишләрә үз тут: чохлу дуа ет, бағышланма дилә, чохлу Гуран оху, ҝүнаһларын үчүн төвбә ет. Рамазан ајы дахил оланадәк өзүнү Аллаһ үчүн халис ет, бојнунда олан борҹу вә әманәти гајтар, кимләрәсә үрәјиндә бәсләдијин кини үрәјиндән чыхарт, ишләтдијин ҝүнаһлары тәрк ет, Аллаһдан горх, ҝизли вә ашкар ишләриндә Аллаһа тәвәккүл ет, чүнки һәр ким Аллаһа тәвәккүл етсә, Аллаһ онун ишләринә кифајәт едәр. Бу ајын галан ҝүнләриндә бу дуаны оху:
اَللَّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَىٰ مِنْ شَعْبَانَ، فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِىَ مِنْهُ.
Дуанын охунушу:
Әллa͂һуммә ин ләм тәкун ғәфәртә ләнa͂ фi͠мa͂ мәża͂ мин шә‘бa͂нә, фәғфир ләнa͂ фi͠мa͂ бәгијә минһу.
Тәрҹүмәси:
“Еј Аллаһым, әҝәр мәни шабан ајынын өтүб кечән ҝүнләриндә бағышламамысанса, онун галан ҝүнләриндә мәни бағышла.”
Имам Рза (ә) сөзүнүн давамында бујурду: “Аллаһ мүбарәк рамазан ајынын еһтирамына вә әзәмәтинә хатир шабан ајында чохлу бәндәләри ҹәһәннәм одундан азад едир.”(2)
3) Шабан ајынын ахырынҹы вә рамазан ајынын биринҹи ҝеҹәсинин дуасы:
Һарис ибн Муғејрә Нәзри нәгл едир ки, Имам Садиг (ә) шабан ајынын ахырынҹы ҝеҹәси вә рамазан ајынын биринҹи ҝеҹәси бу дуаны охујарды:
اَللَّهُمَّ اِنَّ هٰذَا الشَّهْرَ الْمُبَارَکَ الَّذِى اُنْزِلَ فِیهِ الْقُرَاٰنُ، هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَ الْفُرْقَانِ قَدْ حَضَرَ، فَسَلِّمْنَا فِیهِ وَ سَلِّمْهُ لَنَا، وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا فِى یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ. یَا مَنْ اَخَذَ الْقَلِیلَ وَ شَکَرَ الْکَثِیرَ، اِقْبَلْ مِنِّى الْیَسِیرَ.
اَللَّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ لِى اِلَىٰ کُلِّ خَیْرٍ سَبِیلًا، وَ مِنْ کُلِّ مَا لَا تُحِبُّ مَانِعًا. یَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، یَا مَنْ عَفَا عَنِّى وَ عَمَّا خَلَوْتُ بِهِ مِنَ السَّیِّئَاتِ، یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْنِى بِارْتِکَابِ الْمَعَاصِى، عَفْوَکَ عَفْوَکَ عَفْوَکَ، یَا کَرِیمُ! اِلٰهِى وَعَظْتَنِى فَلَمْ اَتَّعِظْ، وَ زَجَرْتَنِى عَنْ مَحَارِمِکَ فَلَمْ اَنْزَجِرْ، فَمَا عُذْرِى فَاعْفُ عَنِّى یَا کَرِیمُ، عَفْوَکَ عَفْوَکَ.
اَللَّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُکَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ؛ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبدِکَ، فَلْیَحْسُنِ التَّجَاوُزُ مِنْ عِنْدِکَ؛ یَا اَهْلَ التَّقْوَىٰ، وَ یَا اَهْلَ الْمَغْفِرَةِ، عَفْوَکَ عَفْوَکَ.
اَللَّهُمَّ اِنِّى عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ اَمَتِکَ، ضَعِیفٌ فَقِیرٌ اِلَىٰ رَحْمَتِکَ؛ وَ اَنْتَ مُنْزِلُ الْغِنَىٰ و الْبَرَکَةِ عَلَى الْعِبَادِ، قَاهِرٌ مُقْتَدِرٌ؛ اَحْصَیْتَ اَعْمَالَهُمْ، وَ قَسَمْتَ اَرْزَاقَهُمْ؛ وَ جَعَلْتَهُمْ مُخْتَلِفَةً اَلْسِنَتُهُمْ وَ اَلْوَانُهُمْ، خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ؛ وَ لَا یَعْلَمُ الْعِبَادُ عِلْمَکَ، وَ لَا یَقْدِرُ الْعِبَادُ قَدْرَکَ؛ وَ کُلُّنَا فَقِیرٌ اِلَىٰ رَحْمَتِکَ، فَلَا تَصْرِفْ عَنِّى وَجْهَکَ، وَ اجْعَلْنِى مِنْ صَالِحِى خَلْقِکَ فِى الْعَمَلِ وَ الْاَمَلِ، وَ الْقَضَآءِ وَ الْقَدَرِ.
اَللَّهُمَّ اَبْقِنِى خَیْرَ الْبَقَآءِ، وَ اَفْنِنِى خَیْرَ الْفَنَآءِ عَلَىٰ مُوَالَاةِ اَوْلِیَآئِکَ، وَ مُعَادَاةِ اَعْدَآئِکَ، وَ الرَّغْبَةِ اِلَیْکَ، وَ الرَّهْبَةِ مِنْکَ، وَ الْخُشُوعِ وَ الْوَفَاءِ وَ التَّسْلِیمِ لَکَ، وَ التَّصْدِیقِ بِکِتَابِکَ، وَ اتِّبَاعِ سُنَّةِ رَسُولِکَ.
اَللَّهُمَّ مَا کَانَ فِى قَلْبِى مِنْ شَکٍّ اَوْ رَیْبَةٍ، اَوْ جُحُودٍ اَوْ قُنُوطٍ، اَوْ فَرَحٍ اَوْ بَذَخٍ اَوْ بَطَرٍ، اَوْ خُیَلَاءَ اَوْ رِیَآءٍ اَوْ سُمْعَةٍ، اَوْ شِقَاقٍ اَوْ نِفَاقٍ، اَوْ کُفْرٍ اَوْ فُسُوقٍ، اَوْ عِصْیَانٍ اَوْ عَظَمَةٍ، اَوْ شَىْءٍ لَا تُحِبُّ، فَاَسْئَلُکَ یَا رَبِّ اَنْ تُبَدِّلَنِى مَکَانَهُ اِیمَانًا بِوَعْدِکَ، وَ وَفَآءً بِعَهْدِکَ، وَ رِضًا بِقَضَآئِکَ، وَ زُهْدًا فِى الدُّنْیَا، وَ رَغْبَةً فِیـمَا عِنْدَکَ، وَ اَثَرَةً وَ طُمَأْنِینَةً وَ تَوْبَةً نَصُوحًا. اَسْئَلُکَ ذٰلِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ.
اِلٰهِى اَنْتَ مِنْ حِلْمِکَ تُعْصَىٰ، وَ مِنْ کَرَمِکَ وَ جُودِکَ تُطَاعُ، فَکَأَنَّکَ لَمْ تُعْصَ، وَ اَنَا وَ مَنْ لَمْ یَعْصِکَ سُکَّانُ اَرْضِکَ؛ فَکُنْ عَلَیْنَا بِالْفَضْلِ جَوَادًا، وَ بِالْخَیْرِ عَوَّادًا، یَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. وَ صَلَّى اللهُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ اٰلِهِ صَلَاةً دَآئِمَةً لَا تُحْصَىٰ وَ لَا تُعَدُّ، وَ لَا یَقْدِرُ قَدْرَهَا غَیْرُکَ، یَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
Дуанын охунушу:
Әллa͂һуммә иннә һa͂z̠әш-шәһрәл-мубa͂рәк әлләz̠i͠ унзилә фi͠һил-Гурʼa͂н, һудән лин-нa͂си вә бәјјинa͂тин минәл-һудa͂ вәл-фургa͂н гәд ḥәżәрә,
фә-сәллимнa͂ фi͠һи вә сәллимһу ләнa͂, вә тәсәлләмһу миннa͂ фi͠ јусрин минкә вә ‘a͂фијәтин. Јa͂ мән әхәz̠әл-гәлi͠лә вә шәкәрәл-кәs̠i͠рә, игбәл миннәл-јәсi͠рә.
Әллa͂һуммә иннi͠ әсʼәлукә ән тәҹ‘әлә лi͠ илa͂ кулли хәјрин сәбi͠лән, вә мин кулли мa͂ лa͂ туḥиббу мa͂ни‘ән. Јa͂ әрḥәмәр-рa͂ḥимi͠н,
јa͂ мән ‘әфa͂ ‘әннi͠ вә ‘әммa͂ хәләвту биһи минәс-сәјјиa͂ти, јa͂ мән ләм јуa͂хиz̠нi͠ биртикa͂бил-мә‘a͂ṣi͠, ‘әфвәкә ‘әфвәкә ‘әфвәкә, јa͂ кәрi͠м!
Илa͂һi͠, вә‘әẓтәнi͠ фә-ләм әттә‘иẓ, вә зәҹәртәнi͠ ‘ән мәḥa͂римикә фә-ләм әнзәҹир, фә-мa͂ ‘уz̠рi͠ фә‘фу ‘әннi͠ јa͂ кәрi͠м, ‘әфвәкә ‘әфвәкә.
Әллa͂һуммә иннi͠ әсʼәлукә әр-рa͂ḥәтә ‘индәл-мәвти, вәл-‘әфвә ‘индәл-ḥисa͂би;
‘әẓумәz̠-z̠әнбу мин ‘әбдикә, фәл-јәḥсунит-тәҹa͂вузу мин ‘индикә; јa͂ әһләт-тәгвa͂, вә јa͂ әһләл-мәғфирәти, ‘әфвәкә ‘әфвәкә.
Әллa͂һуммә иннi͠ ‘әбдукә вәбну-‘әбдикә вәбну-әмәтикә, żә‘i͠фун фәгi͠рун илa͂ рәḥмәтикә;
вә әнтә мунзилул-ғинa͂ вәл-бәрәкәти ‘әләл-‘ибa͂д, гa͂һирун мугтәдирун;
әḥṣәјтә ә‘мa͂ләһум, вә гәсәмтә әрзa͂гәһум; вә ҹә‘әлтәһум мухтәлифәтән әлсинәтуһум вә әлвa͂нуһум, хәлгән мин бә‘ди хәлгин;
вә лa͂ јә‘ләмул ‘ибa͂ду ‘илмәкә, вә лa͂ јәгдирул ‘ибa͂ду гәдрәкә; вә куллунa͂ фәгi͠рун илa͂ рәḥмтикә,
фә-лa͂ тәṣриф ‘әннi͠ вәҹһәкә, вәҹ‘әлнi͠ мин ṣa͂лиḥi͠ хәлгикә фил-‘әмәли вәл-әмәли, вәл-гәża͂и вәл-гәдәри.
Әллa͂һуммә әбгинi͠ хәјрәл-бәгa͂, вә әфнинi͠ хәјрәл-фәнa͂ ‘әлa͂ мувa͂лa͂ти әвлијa͂икә, вә му‘a͂дa͂ти ә‘дa͂икә,
вәр-рәғбәти иләјкә, вәр-рәһбәти минкә, вәл-хушu͂‘и вәл вәфa͂и вәт-тәслi͠ми ләкә, вәт-тәṣдi͠ги би-китa͂бикә, вә иттибa͂‘и суннәти Рәсu͂ликә.
Әллa͂һуммә мa͂ кa͂нә фi͠ гәлбi͠ мин шәккин әв рәјбәтин, әв ҹуḥu͂дин әв гунu͂ṭин, әв фәрәḥин әв бәz̠әхин әв бәṭәрин,
әв хујәлa͂ә әв ријa͂ин әв сум‘әтин, әв шигa͂гин әв нифa͂гин, әв куфрин әв фусu͂гин, әв ‘иṣјa͂нин әв ‘әẓәмәтин, әв шәјʼин лa͂ туḥиббу,
фә-әсʼәлукә јa͂ Рәбби ән тубәддиләнi͠ мәкa͂нәһу i͠мa͂нән би-вә‘дикә, вә вәфa͂ән би-‘әһдикә, вә риżән би-гәża͂икә,
вә зуһдән фид-дунјa͂, вә рәғбәтән фi͠мa͂ ‘индәкә, вә әs̠әрәтән вә ṭумәʼнi͠нәтән вә тәвбәтән нәṣu͂ḥән. Әсʼәлукә z̠a͂ликә јa͂ рәббәл-‘a͂ләмi͠н.
Илa͂һi͠ әнтә мин ḥилмикә ту‘ṣa͂, вә мин кәрәмикә вә ҹu͂дикә туṭa͂‘у,
фә-кә-әннәкә ләм ту‘ṣә, вә әнә вә мән ләм јә‘ṣикә суккa͂ну әрżикә;
фә-кун ‘әләјнa͂ бил-фәżли ҹәвa͂дән, вә бил-хәјри ‘әввa͂дән, јa͂ әрḥәмәр-рa͂ḥимi͠н.
Вә ṣәлләллa͂һу ‘әлa͂ Муḥәммәдин вә a͂лиһи ṣәлa͂тән дa͂имәтән лa͂ туḥсa͂ вә лa͂ ту‘әдду, вә лa͂ јәгдиру гәдрәһa͂ ғәјрукә, јa͂ әрḥәмәр-рa͂ḥимi͠н.
Дуанын мәнасы:
Еј Аллаһым, инсанлары һидајәт едән, һидајәтин гәти дәлилләри олан вә һаггы батилдән ајыран Гуранын назил олдуғу бу мүбарәк ај ҝәлиб чатмышдыр. Елә исә, бизи бу ајда саламат ет вә ону бизим үчүн саламат ет, ону асанлыгла вә саламатлыгла биздән тәһвил ал. Еј о кәс ки, азы гәбул едирсән вә чоху (чохлу әмәлләри) дәјәрләндирирсән, бу аз мигдары мәндән гәбул ет.
Еј Аллаһым, Сәндән истәјирәм ки, хејир ишләр үчүн мәним үзүмә јол ачасан вә мәни бәјәнмәдијин ишләрдән узаглашдырасан. Еј рәһимлиләрин ән рәһимлиси, еј о кәс ки, мәни вә хәлвәтдә етдијим ҝүнаһлары әфв етдин, еј о кәс ки, мәни ишләтдијим ҝүнаһлара ҝөрә ҹәзаландырмадын, әфв ет, әфв ет, әфв ет, еј Кәрим! Илаһи, Сән мәнә нәсиһәт етдин вә мән гәбул етмәдим, Сән мәни һарамлардан чәкиндирдин вә мән чәкинмәдим, елә исә, мәним үзрүм нәдир?! Әфв ет мәни, еј Кәрим, әфв ет, әфв ет.
Еј Аллаһым, Сәндән өлүм вахты раһатлыг вә Гијамәтдә әфв истәјирәм; бәндәнин ҝүнаһы бөјүкдүр, лакин әфв етмәк Сәнин тәрәфиндән ҝөзәлдир; еј тәгваја лајиг вә еј бағышламаға лајиг, әфв ет, әфв ет.
Еј Аллаһым, мән Сәнин бәндәнәм, Сәнин гулунун вә кәнизинин өвладыјам, зәифәм вә Сәнин рәһмәтинә мөһтаҹам; Сәнсән сәрвәт вә бәрәкәти бәндәләрә назил едән, Сәнсән гүввәтли вә гудрәтли;
Сән онларын әмәлләрини һесаба алдын вә рузиләрини бөлдүн; онлары мүхтәлиф дилләрдә вә рәнҝләрдә јаратдын, бәндәләрин хәлгиндән сонра бир хәлг; бәндәләр Сәнин елмини билмәзләр вә Сәнин мәгамыны таныја танымазлар; бизим һамымыз Сәнин рәһмәтинә мөһтаҹыг, елә исә, мәндән үз дөндәрмә, мәни рәфтарда, арзуда, гәза-гәдәрдә лајигли бәндәләриндән гәрар вер.
Еј Аллаһым, мәни достларына дост вә дүшмәнләринә дүшмән олмагда ән јахшы тәрздә јашат вә өлдүр, һәмчинин мәни Сәнә рәғбәт бәсләмәкдә, Сәндән горхмагда, Сәнә әјилмәкдә, вәфадарлыгда вә тәслим олмагда, Сәнин Китабыны гәбул етмәкдә вә Сәнин елчинин сүннәсинә табе олмагда ән јахшы тәрздә јашат вә өлдүр.
Еј Аллаһым, мәним гәлбимдә олан шәкк, тәрәддүд, инкар, наүмидлик, шадлыг, тәкәббүрлүк, һөрмәтсизлик, худбинлик, ријакарлыг, шөһрәтпәрәстлик, ујғунлашмамаг, мүнафиглик, күфр, фасиглик, үсјанкарлыг, өзүнү бөјүк билмә, (үмумијјәтлә,) Сәнин бәјәнмәдијин һәр бир ҹәһәти, еј Рәббим, Сәндән истәјирәм ки, (бүтүн бу мәнфи ҹәһәтләри) Сәнин вәдинин тәсдигинә, әһд-пејманына вәфадарлыға, тәгдиратына разылыға, дүнјада заһидлијә, Сәнин дәрҝаһында оланлара рәғбәтә, фәзиләтә, арамлыға вә халис төвбәјә чевирәсән. Буну Сәндән истәјирәм, еј аләмләрин Рәбби.
Илаһи, һелминә ҝөрә Сәнә аси олурлар, кәрәминә вә сәхавәтинә ҝөрә Сәнә итаәт едирләр, елә исә, санки Сәнә итаәтсизлик олунмајыб, мән вә Сәнә аси олмајанлар Сәнин јерин үзүндә сакиник; елә исә, фәзлинә хатир бизә бәхш едән ол вә хејри бизә ҝери гајтар, еј рәһимлиләрин ән рәһимлиси. Аллаһын саламы олсун Мәһәммәдә вә онун ханиданына: даими бир салам ки, саја ҝәлмәсин вә Сәндән гејри кимсә онун гәдәрини билмәсин, еј рәһимлиләрин ән рәһимлиси.(3)
1 Игбал, с.723. (Бу һәдис “Задул-мәад” китабынын сәһ.81-дә Имам Рзадан (ә) нәгл олунубдур.)
2 Задул-мәад, с.81-82.
3 Мисбаһул-мутәһәҹҹид, с.850.
Диггәт: Лүтфән Хәбәрдән Истифадә Етдикдә Мәнбәјә Истинад Един!
