Имам (ә): “Чох тәәҹҹүблүдүр, сән ки, нә мәғрибә ҝетмисән вә нә дә мәшригә, нә јерин алтына ҝетмисән вә нә дә ҝөјә галхмысан вә нә дә сәманын гатларында ҝәзмисән ки, биләсән орада нә вар, бу гәдәр ҹәһаләт вә наҝаһлыгла јенә дә инкар едирсән? Мәҝәр о агил шәхс ки, бир шејдән аҝаһ олмаз, инкар едәрми?”.

Буну гејд едәк ки, бу намазлар мүстәһәб намазлардыр, она ҝөрә дә гылмаг имканы оланлар үчүн тәгдим олунур.

Ҝөрәсән, Ислам дини тәрәфиндән «Новруз» бајрамыны рәдд вә тәсдиг едән бир әмр вармы? Елә исә, бизимлә олун...

“Сәндән истәјирәм ки, јолуму вә ниҹатымы Сәнин јолундакы мүҹаһидләрин јолу вә ниҹаты гәрар верәсән...” -

Имам Әли (ә): “Инсанлар үч група бөлүнүрләр. Биринҹи груп инсанларын тәрбијәси илә мәшғул олан, онлары ҝүнәш тәк елм нуру илә ишыгландыран вә доғру јола јөнәлдән илаһи алимләрдир...”

“Јохса онлар, (барәсиндә) гәфләтдә икән Гијамәтдән гејрисинин ҝөзләнилмәдән онлара ҝәлмәсини ҝөзләјирләр?!”.(“Зухруф” 66). Имам Муһәммәд Багир (ә) бу ајә һаггында бујурур: “О, Һәзрәт Гаимин (ә.ф) саатыдыр ки, анидән ҝәлиб чатаҹагдыр”.

О заман ки, Аллаһ Тәала Һәзрәт Адәми (ә) хәлг едир вә мәләкләрин она сәҹдә етмәси илә она кәрамәт бәхш едир, Адәм (ә) дүшүнүр ки, бәлкә о, ән үстүн хәлгдир? Бу заман Аллаһ Адәмә (ә) вәһј едир: “Еј Адәм! Башыны галдыр вә әршин сүтунуна нәзәр сал!”.

Гејд едәк ки, Нүдбә әрәб сөзүдүр вә бир шәхсин јахшылыгларыны јада салыб ағлајараг охумаг мәнасындадыр. Бу дуа Имам Заман һәзрәтләринин гејбә чәкилмәсинин әсас сәбәбләрини ачыглајыр. Аллаһ Таланын јер үзәриндә тәјин етдији 6-ҹы Хәлифә Имам Садигдән (әлејһи сәлам) нәгл олунан бу дуа Шиәнин әгидәсини ачыглајыр вә бу дуаны Ҹүмә ҝүнләри, Гурбан бајрамы, Фитр бајрамы вә Гәдир Хум бајрамында охумаг тәкид олунур.

Имамдан (ә) алиҹәнаблыг һаггында сорушдулар. Бујурду ки, динә әмәл етмәк, ҝөзүтохлуг, хош рәфтар, атылан аддымлара диггәт, инсанларын һүгугларына риајәт етмәк, халгла достлуг алиҹәнаблыгдыр. (“Туһәфул-угул”, сәһ. 227)

Һәзрәти Рәсуләллаһ (сәлләллаһу әлејһи вә алиһ) мүбарәк Шәбан ајынын фәзиләти һагда бујуруб: “... Һәр ким 30 ҝүн оруҹ тутарса, Ҹәбрајыл (ә) она әршдән хитаб едәр: “Еј киши! Әмәлини әввәлдән башла. Јенидән ишә башла. Чүнки кечмиш ҝүнаһларын бағышланмышдыр. Вә бу Аләмләрин Пәрвәрдиҝарынын бујуруғудур ки: Әҝәр сәнин ҝүнаһларын улдузларын сајы, јағышын дамҹыларынын сајы, ағаҹларын јарпагларынын сајы, сәһраларын гумларынын сајы, дүнјадакы ҝүнләрин сајы гәдәр олса, Мән онларын һамысыны бағышлајарам”.

Һиҹамәт ушаг вә јенијетмәләрдә 91 дәрдин о ҹүмләдән: Хәназир (су чичәји), миҝрен, хроники өскүрәк, ардыҹыл сојугдәјмә, астма, алерҝија, көрпәләрдә сарылыг (физиоложи сарылыг), ҝеҹә јерини ислатмаг, зәиф ҝөрмә вә с. кими хәстәликләрин мүалиҹәсиндә мүсбәт тәсирә маликдир.

“Бисмилләһир-Раһмәнир-Раһим!” һәм мүбарәк Ислам дининин нишанәси вә һәм шүары, һәм Аллаһы тәсбиһ етмәк, һәм һәр бир ишин мәгсәдинә чатмасына зәманәтдир.

Һәзрәт Иса Мәсиһ (ә): Мәним гәлбим дүнјанын ҝүнаһкарларына ҝөрә аловланыр, нараһатам. Өзүм ҝәлдим вә евинә дахил олмадан гапынын архасындан она нәсиһәт вердим. Бу ҝүндән төвбә етди вә артыг һеч кәсә јол вермәјәҹәкдир.

Имам Муһәммәд Тәгидән (әлејһи сәлам): “Ҹамаат арасында әдәб јахшы данышмаглыг вә ијрәнҹ сөзләрдән узаг олмаг кими гијмәтләндирилир. Лакин Ислам нөгтеји нзәриндә исә, әдәб әҝәр шәхси Аллаһын ҹәллә ҹәлалуһ разылығына вә беһештә чатдырмазса әдәб сајылмаз (бахмајараг ки, ҝөзәл данышыр вә пис сөзләр ишләтмир). Бәс демәли Әдәб Илаһи шәриәтин мәна вердији кими олмалыдыр. Елә исә, һәгиги әдәбли олмаг үчүн өзүнүзү шәриәт дејән әдәблә әдәбләшдирин! (јәни Аллаһын өндәрдији һөкүмләрә әмәл един вә Пејғәмбәр илә Әһли Бејтин сүннәсилә ҝедин!)” (Иршадул Гулуби Дејләми, сәһ. 160)

Вагифијјә лидери Әли ибни Әби-Һәмзә әл-Бәтаини дејир ки Әбу-Ибраһим (једдинҹи имам) мәнә деди: “Сән вә сәнин тәрәфдарларын улаға бәнзәјирсиниз!”